درس‌هایی از دومین دوره‌ی جام فوتسال عظام

یادداشت خشایار حکیمی و حامد تبار از دومین دوره‌ی جام فوتسال عظام


دومین دوره‌ی مسابقات فوتسال عظام در بخش مردان طی 3 روز از ۲۴ تا ۲۶ آبان سال ۱۴۰۲ برگزار شد و با قهرمانی پیستون ایران به پایان رسید. ۱۲ تیم از خانواده‌ی بزرگ عظام در این دوره از مسابقات در مجموعه‌ی فرهنگی ورزشی غدیر تهران گرد هم آمدند و این رقابت‌ها را پرشورتر از سال گذشته به سرانجام رساندند. اما این دوره‌ی مسابقات علاوه بر موضوع رقابت ورزشی و قهرمانی، درس‌ها و نکات جالبی نیز داشت که بازگو کردن آن خالی از لطف نیست.

1. یادگیری مستمر و بهبود عملکرد:
پس از برگزاری دوره‌ی اول جام عظام، هیئت برگزارکننده‌ی مسابقات همراه با تیم‌های شرکت‌کننده در جلساتی به بررسی عملکرد خود در دوره‌ی اول پرداختند تا با ارتقا عملکرد خود و برطرف کردن ضعف‌ها پا به دور دوم مسابقات بگذارند. مهم‌ترین برنامه و هدف این دوره «ایجاد نشاط سازمانی و ارتقا سلامت کارکنان» بود. این موضوع در شعار باقی نماند و در عمل نیز شاهد آن بودیم که برای انتخاب نفرات نهایی تیم‌ها، بیش از ۸۰۰ نفر در مسابقات انتخابی درون شرکتی رقابت کردند و شاهد رشدی بیش از ۳ برابر نسبت به سال قبل بودیم. از سوی دیگر، مراجعه‌ی شرکت‌ها به باشگاه مهر عظام جهت معرفی مربیان حرفه‌ای افزایش چشمگیری داشت. در نتیجه سطح کیفی بازی‌ها به اذعان تیم داوری و کمیته‌ی برگزاری رشد قابل ملاحظه‌ای نسبت به سال قبل داشت.

2. حضور پررنگ خانواده‌ی کارکنان:
با توجه به اینکه تعداد افراد درگیر در این دوره افزایش یافت، هیجان مسابقات و شور و شوق بین کارکنان و خانواده‌ی آن‌ها نیز بیشتر شد. در زمان برگزاری مسابقات، کارکنان در کنار همسر و فرزندان خود از نزدیک شاهد بازی‌ها بودند و به تشویق تیم و همکاران خود می‌پرداختند. در نتیجه فضای سالن برگزاری مسابقات نسبت به گذشته جذاب‌تر شده بود. برخی از مدیران ارشد گروه نیز به همراه خانواده حضور پیدا کردند که فضای مسابقات را صمیمی و دلچسب‌تر کرد و الگوی خوبی برای سایر کارکنان بودند. همزمان، رادیو عظام به عنوان یک رسانه‌ی داخلی و موثر، بازی‌ها را به صورت زنده پوشش داد و ‌تعداد بینندگان آنلاین و خارج از محل برگزاری نیز نسبت به سال قبل افزایش قابل توجهی داشت.

3. حضور توان‌یابان:
نکته‌ی جالب توجه در برگزاری مسابقات این دوره حضور توان‌یابان عزیز گروه عظام بود. این عزیزان پا به پای سایر همکاران هم در مسابقات انتخابی و هم در مسابقات پایانی حضور داشتند و بار دیگر توانایی‌های خود را به رخ کشیدند.

4.  تقویت ارتباطات میان شرکتی و استفاده از پتانسیل درونی شرکت:
با توجه به قانون ترانسفر، شرکت‌ها این امکان را داشتند که در زمان برگزاری مسابقات از یکدیگر بازیکن قرض بگیرند. در دوره‌ی زمانی آماده‌سازی پیش از مسابقات، علی‌رغم اینکه برخی شرکت‌ها و کارکنان با یکدیگر ارتباط سازمانی نداشتند، اما به روش‌های مختلف از کیفیت بازیکنان سایر مجموعه‌ها با خبر می‌شدند و سعی در جذب بازیکن و تقویت تیم خود داشتند. این مسابقات نشان داد که می‌توانیم از پتانسیل موجود در سایر حوزه‌ها در جهت تقویت خود استفاده کنیم و زمینه‌ی ارتباط شرکت‌ها و استفاده از توانمندی‌های داخل گروه و هم‌افزایی را فراهم کنیم.

5. فرصتی برای ارتباط صمیمی‌تر:
بازیکنان منتخب تیم‌های شرکت‌کننده ترکیبی از مدیران ارشد، کارکنان صف و ستاد بودند و این فرصت فراهم بود که تمامی کارکنان در محیطی غیرکاری و فارغ از سلسله‌مراتب سازمانی برای دستیابی به هدفی مشترک حضور داشته باشند و نقش ایفا کنند. همچنین برخی از مدیران ارشد که در تیم‌ها به عنوان بازیکن حضور نداشتند برای حمایت از تیم‌شان در روزهای برگزاری در سالن بازی‌ها حاضر شدند و از این فرصت به خوبی بهره بردند و نشان دادند گاهی این حضور و حمایت می‌تواند از پاداش مالی موثرتر واقع شود. مسابقات جام عظام فرصت مناسبی بود برای دیدن و دیده شدن.

6. کار تیمی و انسجام:
نکته‌ای که به وضوح قابل مشاهده بود تاثیر کار گروهی در نتیجه بود. تیم‌های شرکت‌کننده‌ای که نتایج بهتری کسب کردند، از انسجام گروهی و همکاری بین اعضای تیم بیشترین بهره را می‌بردند. تمام نفرات برای موفقیت تیم تلاش می‌کردند و از خودگذشتگی نشان می‌دادند و برای بازیکنان فرقی نداشت روی نیمکت باشند یا توی زمین. در آخر موفقیت نصیب تیم‌هایی شد که به کار گروهی ایمان داشتند و در صورت بروز اشتباهات فردی اتحاد بیشتری نشان می‌دادند و از رفتار تند با یکدیگر پرهیز می‌کردند. شاید بتوان گفت فرمول قهرمانی تلاش و کار تیمی بود برای جبران اشتباهات فردی.

7. اخلاق‌مداری:
این دوره مسابقات اهمیت توجه به اخلاق و قانون‌مداری و همچنین عدم سکوت و بی‌تفاوتی در برابر تخلفات را به خوبی نشان داد. با اینکه پیروزی و قهرمانی اهمیت زیادی داشت و هدف همه‌ی تیم‌ها بود اما رعایت قانون و اخلاق اولویت اول بود. باید توجه داشت برخی از رفتارها و تخطی از قوانین می‌توانند به اعتبار یک سیستم یا حسن شهرت یک مجموعه آسیب جدی وارد نمایند. این مسابقات فرصت مناسبی بود برای یادآوری این نکته که لازم است فرهنگی ایجاد کنیم که در آن پیروزی به هر قیمت پذیرفتنی نیست. باید رفتار حرفه‌ای را تشویق کنیم و با عدم سکوت در برابر اشتباهات و قانون‌شکنی‌ها سازمان را از حرکت در مسیر اشتباه متوقف کنیم.

در پایان جا دارد از حمایت‌های بی‌شائبه‌ی جناب آقای عباس ایروانی، بنیان‌گذار گروه عظام و زحمات تمامی دست‌اندرکاران برگزاری مسابقات به طور ویژه آقای مهندس پارسی که با جدیت و دقت فراوان مسابقات را برنامه‌ریزی و اجرا کردند، صمیمانه قدردانی کنیم و با الگوبرداری از تیم پیستون قهرمان بگوییم: «یاشاسین حاج عباس، یاشاسین میرزایی و یاشاسین همه‌ی خانواده بزرگ عظام»

با آرزوی موفقیت و برگزاری دور سوم جام عظام