https://www.radioezam.com/mFOp/
یکی از هزاران فرزند باشگاه مهرعظام
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۲ | منبع: رادیو عظام
یکی از مربیان باشگاه مهر عظام
رادیوعظام
استعدادیابی در ورزشی مثل فوتبال شبیه پیدا کردن سوزن در انبار کاهه. در هر کوچه و پسکوچهای، هر پارکی و حیاط هر مدرسهای یه سری بچه کم سن و سال دارن با هم فوتبال بازی میکنن و کافیه وقت بذاری و زیرذرهبین ببریشون تا یه استعداد ناب رو پیدا کنی. من هم به واسطهی شغل و علاقهم همیشه کنجکاوم و هر جایی که میرم حواسم به این موضوع هست.
یه روزی که برای پیادهروی رفته بودم پارک نزدیک منزل، دیدم یه تعداد پسر نوجوون دارن فوتبال بازی میکنن. وایسادم یه گوشه به تماشا. یکی از بچهها مثل جواهری درخشان چشمم رو گرفت. با توپ فوتبال بازی نمیکرد بلکه انگار میرقصید. از تماشای بازیش سیر نمیشدم. فوتبالشون که تموم شد رفتم سراغش که ببینم کیه و عضو تیمی هست یا دعوتش کنم به مهر عظام.
گفت یه سالی مدرسه فوتبال میرفته و از وقتی کرونا شروع شد دیگه نتونسته بره. در حین صحبتهامون فهمیدم پدر و مادرش هم تو پارک یه گوشهای زیرانداز انداختن و مشغول استراحتن. خودم رو معرفی کردم، ازشون اجازه گرفتم و بهشون ملحق شدم. از فوتبال بچهشون کلی تعریف کردم و بهشون گفتم حیفه که تو مسیر حرفهای قرار نگیره. سر درد و دل پدر باز شد. گفت مدتیه از کار بیکار شدم و کسبوکارم زمین خورده و ورشکسته شدم. از پس هزینههای مدرسه فوتبال پسرکم برنمیومدم و برای اینکه دلش نشکنه ماجرای کرونا رو مطرح کردم.
خیلی غصهدار شدم ولی سعی کردم چراغ امید رو در دلشون روشن کنم. براشون از باشگاه مهر عظام تعریف کردم و باورشون نمیشد که بچهها کاملا رایگان تو این باشگاه عضو میشن و رشد میکنن. با شور و شوق شماره تماس و آدرس رو گرفتن تا برای ثبتنام بیان. چند روز بعد سر تمرین که بودم دیدم پسرک دست در دست پدرش اومد و همون روز شد عضوی از باشگاه مهر عظام.
حالا از اون روز بیشتر از یک سال میگذره و باید براتون جالب باشه بدونین تو آخرین مسابقهای که باشگاه مهر عظام شرکت کرده، اون پسر به عنوان فنیترین بازیکن اون دوره مسابقات انتخاب شده. پسری که شاید اگه حمایتهای حاج آقا و باشگاه مهر عظام نبود، الان در پارک و کوچه مشغول فوتبال بود و هیچ وقت فرصت درخشش پیدا نمیکرد.
این پسر فقط یکی از هزار استعدادیه که مهر عظام قراره به ورزش ایران معرفی کنه.
رادیوعظام
استعدادیابی در ورزشی مثل فوتبال شبیه پیدا کردن سوزن در انبار کاهه. در هر کوچه و پسکوچهای، هر پارکی و حیاط هر مدرسهای یه سری بچه کم سن و سال دارن با هم فوتبال بازی میکنن و کافیه وقت بذاری و زیرذرهبین ببریشون تا یه استعداد ناب رو پیدا کنی. من هم به واسطهی شغل و علاقهم همیشه کنجکاوم و هر جایی که میرم حواسم به این موضوع هست.
یه روزی که برای پیادهروی رفته بودم پارک نزدیک منزل، دیدم یه تعداد پسر نوجوون دارن فوتبال بازی میکنن. وایسادم یه گوشه به تماشا. یکی از بچهها مثل جواهری درخشان چشمم رو گرفت. با توپ فوتبال بازی نمیکرد بلکه انگار میرقصید. از تماشای بازیش سیر نمیشدم. فوتبالشون که تموم شد رفتم سراغش که ببینم کیه و عضو تیمی هست یا دعوتش کنم به مهر عظام.
گفت یه سالی مدرسه فوتبال میرفته و از وقتی کرونا شروع شد دیگه نتونسته بره. در حین صحبتهامون فهمیدم پدر و مادرش هم تو پارک یه گوشهای زیرانداز انداختن و مشغول استراحتن. خودم رو معرفی کردم، ازشون اجازه گرفتم و بهشون ملحق شدم. از فوتبال بچهشون کلی تعریف کردم و بهشون گفتم حیفه که تو مسیر حرفهای قرار نگیره. سر درد و دل پدر باز شد. گفت مدتیه از کار بیکار شدم و کسبوکارم زمین خورده و ورشکسته شدم. از پس هزینههای مدرسه فوتبال پسرکم برنمیومدم و برای اینکه دلش نشکنه ماجرای کرونا رو مطرح کردم.
خیلی غصهدار شدم ولی سعی کردم چراغ امید رو در دلشون روشن کنم. براشون از باشگاه مهر عظام تعریف کردم و باورشون نمیشد که بچهها کاملا رایگان تو این باشگاه عضو میشن و رشد میکنن. با شور و شوق شماره تماس و آدرس رو گرفتن تا برای ثبتنام بیان. چند روز بعد سر تمرین که بودم دیدم پسرک دست در دست پدرش اومد و همون روز شد عضوی از باشگاه مهر عظام.
حالا از اون روز بیشتر از یک سال میگذره و باید براتون جالب باشه بدونین تو آخرین مسابقهای که باشگاه مهر عظام شرکت کرده، اون پسر به عنوان فنیترین بازیکن اون دوره مسابقات انتخاب شده. پسری که شاید اگه حمایتهای حاج آقا و باشگاه مهر عظام نبود، الان در پارک و کوچه مشغول فوتبال بود و هیچ وقت فرصت درخشش پیدا نمیکرد.
این پسر فقط یکی از هزار استعدادیه که مهر عظام قراره به ورزش ایران معرفی کنه.