ثبت لحظه‌هایی که دیگر بازنمی‌گردند

فاطمه خزایی
مهندس فضای سبز و طراح منظر

من عاشق طبیعت، تازه پا به سرزمین جادویی عکاسی نهاده‌ام؛ جایی که هر نگاه، سفری تازه و هر قاب، دریچه‌ای نو به سوی زیبایی است. برای من، عکاسی تنها ثبت تصویر نیست؛ هنرِ شنیدن صدای نور و لمسِ آرام لحظه‌هاست. هر روز با یادگیری، لایه‌ای تازه از جهان برایم گشوده می‌شود و هر فریم، روایتی است از عشقی که میان چشم و دل جریان دارد. طبیعت، استاد بی‌همتای من است؛ صدای برگ‌ها در باد، بازی نور بر چهره ابرها و انعکاس خورشید بر آب، هر یک داستانی دارند که چشم باید ببیند و دل باید ثبت کند. پشت لنز، زیبایی‌ها آرام‌تر و مهربان‌تر رخ می‌نمایند، گویی تنها برای تو راز خود را می‌گویند. در این لحظه‌ها می‌آموزم که دیدن کافی نیست؛ باید عاشقانه دید و عاشقانه ثبت کرد.

عکاسی، جست‌وجوی زیبایی‌های پنهان است؛ شکار لحظه‌هایی که شاید هرگز بازنگردند، اما در یک تصویر تا همیشه زنده می‌مانند. این هنر، هدیه‌ای‌ست برای دل‌ها؛ یادآوری شیرین اینکه جهان، هنوز پر از لحظه‌هایی‌ست که ارزش جاودانه شدن دارند. امروز، روز جهانی عکاس است؛ روز همه آنان که با نگاهشان جهان را زیباتر می‌سازند، چه با تجربه سالیان و چه با گام‌های نخستین. این روز را به همه عاشقان ثبت لحظه‌ها تبریک می‌گویم.