همیشه در اوج

حسین شمسایی
مدیرعامل شرکت پایاکلاچ

در سال ۱۳۷۸ هم‌زمان با توسعه‌ی صنعت خودرو شرکت پایاکلاچ با هدف تولید کلاچ برای ماشین‌های سبک و سنگین تأسیس شد. می‌توان گفت این کارخانه تقریباً ۸۵ درصد نیاز ایران‌خودرو و ۶۰ درصد نیاز مگاموتور را تأمین می‌کند. در پایاکلاچ ۲۶۳ نفر کار می‌کنند و با همراهی و مدیریت مهندس شمسایی توانسته‌اند این زیرمجموعه‌ی هلدینگ عظام را به قله‌های موفقیت برسانند. به مناسبت سوم تیرماه روز تأسیس پایاکلاچ گفت‌وگویی با مدیرعامل این شرکت داشتیم تا بیشتر با‌ ایشان و فعالیت‌های کارخانه آشنا شویم.

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

حسین شمسایی هستم، متولد ۹ تیر ۱۳۴۵. لیسانس خود را از دانشگاه صنعتی اصفهان و فوق لیسانس را از دانشگاه علوم فنون مازندران در رشته‌ی مهندسی صنایع سیستم‌ها گرفته‌ام. دو فرزند دارم که دخترم دانشجوی داروسازی است و پسرم در رشته‌ی کارگردانی سینما خوانده است. می‌توانم به جرات بگویم من قدیمی‌ترین فردی هستم که هنوز در عظام مشغول به کار است. سابقه‌ی کاری من برمی‌گردد به سال ۱۳۷۳. اگر دقیق بخواهم به شما بگویم ۲۳ آبان سال ۷۳ به عنوان کارشناس کنترل کیفیت در شرکت فرآوری و ساخت مشغول به کار شدم. تا الان هم که با شما صحبت می‌کنم افتخار دارم که در هلدینگ عظام مشغول به کار هستم.

از چه زمانی در پایاکلاچ مشغول به کار شدید؟
از بدو تولد شرکت پایاکلاچ در آن‌جا مشغول به کار بودم. اگر بخواهم خلاصه‌ای از شرکت پایاکلاچ برای شما بگویم، خود من به نوعی تاریخچه‌ی زنده پایاکلاچ و فرآوری هستم. در سال ۷۵ خط تولید پایاکلاچ به عنوان یک پروژه در شرکت فرآوری و ساخت تعریف شد. یک سوله‌ای در شرکت فرآوری و ساخت داشتیم که در آن‌جا پروژه‌ی ساخت کلاچ استارت خورد و در آن تاریخ از شرکت فرآوری و ساخت برای جلو بردن پروژه به عنوان رئیس کنترل کیفیت کلاچ منتقل شدم. در آن سال ما مجموعه‌ی کلاچ پیکان را تحت دانش فنی زاخس آلمان تولید می‌کردیم، چون در آن سال بیشترین خودرویی که ایران‌خودرو تولید می‌کرد پیکان بود و تقریباً صد در صد نیاز این مجموعه را ما تأمین می‌کردیم.

بعد از سال هفتاد و پنج تا به امروز سمت شما در پایاکلاچ چه بود؟
در سال ۱۳۷۸ ایران‌خودرو تصمیم گرفت که با پژو پارس وارد همکاری شود و پژو ۴۰۵ در ایران تولید شد. شرکت فرآوری و ساخت هم تصمیم گرفت خط تولید کلاچ را مستقل کند و شرکت پایاکلاچ تأسیس شد. در آن تاریخ که شرکت مستقل شد. هم‌زمان توانستیم سیستم مدیریت کیفیت ایزو ۹۰۰۱ را هم اخذ کنیم، چون برای خودروساز لازم بود و به این ترتیب من هم مدیر شرکت پایاکلاچ شدم. در سال ۷۹ و تقریباً با فاصله‌ی کوتاهی که پایاکلاچ تأسیس شد تحت لیسانس شرکت VALEO قرار گرفتیم. به عنوان یکی از برند‌های برتر تولید قطعات خودرو در جهان و برای تولید محصولات گروه خانواده‌ی پژو قرارداد لایسنس امضا کردیم. کار من در شرکت پایاکلاچ تا سال ۸۹ ادامه داشت.

ازسال ۷۹ تا ۸۹ اتفاقات بسیار خوبی در شرکت پایاکلاچ اتفاق افتاد. در سال ۸۵ هم‌زمان با ورود رنو به ایران ما به عنوان اولین شرکت کلاچ‌ساز در ایران توانستیم گرید B رنو نیسان را اخذ کنیم و تک‌سورس نیاز رنو باشیم. همین پروژه‌ی ال‌نود و خودرو‌های تندری که تولید می‌شد را هم پوشش دادیم و هم‌زمان کلاچ هم به زنجیره‌ی توزیع رنو صادر می‌کردیم. در سال ۸۶ خوشبختانه موفق شدیم برای کلاچ پری دمپر که یک نوع تکنولوژی روز تولید کلاچ برای پژو ۴۰۵ است ثبت اختراع کنیم. من از سال ۸۹ به مدت دو سال از پایاکلاچ منفک شدم. هلدینگ عظام کارخانه‌ی جدیدی به نام شرکت مژده وصل شیراز خریده بود و من به عنوان مدیرعامل به آن جا منتقل شدم. بعد از دوسال دوباره به شرکت پایاکلاچ برگشتم. در اواخر سال ۹۰ و بعد از آن شرکت فرآوری و ساخت و پایاکلاچ با هم ادغام شدند و من به عنوان معاونت عملیات این دو شرکت مشغول به کار شدم و هم‌زمان عضو هیئت مدیره بودم. تا سال ۹۷ با این عنوان کار می‌کردم. در آن سال تیم مدیریتی تغییر کرد و در آبان این سال به عنوان مدیر گروه تعلیق و انتقال قدرت انتخاب شدم و تا سال ۹۹ در این سمت بودم. بعد از آن به عنوان مدیرعامل شرکت فرآوری و ساخت کار ادامه پیدا کرد. از سال ۹۷ تا ۹۹ هم مدیر عامل فرآوری و هم مدیر گروه تعلیق و انتقال قدرت بودم. از انتهای سال ۹۹ فقط مدیرعامل شرکت فرآوری و ساخت بودم تا آبان ۱۴۰۰ که پروژه‌ای تعریف شد برای احداث کارخانه در ترکیه و منطقه آزاد انزلی و من به عنوان مدیر پروژه ترکیه و مدیرعامل شرکت پایاقطعات کاسپین در مناطق آزاد کار کردم، تا این که در انتهای سال ۱۴۰۱ دوباره به عنوان مدیرعامل شرکت پایاکلاچ مشغول شدم و الان در خدمت شما هستم.

خیلی ممنون از توضیحات مفصل‌تان. در حال حاضر شرکت پایاکلاچ فقط کلاچ تولید می‌کند یا محصولات دیگری هم دارد؟
از همان سال ۷۵ تا به الان محصول اصلی، انواع کلاچ است. در یک مقطعی هم وارد پروسه‌ی کابل کلاچ شدیم، اما آن پروژه خیلی ادامه پیدا نکرد و سعی کردیم در تخصص خودمان مشغول به کار باشیم.

در پایاکلاچ صادرات هم دارید؟
در یک مقطع زمانی صادرکننده‌ی برتر گروه عظام بودیم، اما به خاطر تحریم‌ها و یک سری مشکلات و چالش‌ها شرایط تغییر کرد. ولی در حال حاضر دو پروژه‌ی بزرگ در روسیه داریم که به زودی صادرات ما به خودروساز‌های روسیه شروع خواهد شد و هم‌زمان در مورد بازار‌های روسیه و عراق و سوریه هم پروژه‌های بسیار خوبی تعریف شده که ‌امیدوارم در انتهای ۶ ماه اول پروسه‌ی صادرات‌مان دوباره استارت بخورد.

لطفا کمی از چالش‌های کاری‌تان بگویید؟
یکی از چالش‌هایی که همه‌ی مدیران با آن درگیر هستند بحث تأمین منابع مالی است، که هم قطعات مواد اولیه را بتوانیم به موقع تأمین کنیم و هم حقوق پرسنل را بپردازیم و پروژه‌های توسعه را پیش ببریم. چالش دیگر مخصوصا برای ما مدیران شرکت‌هایی که سهم بالایی در بازار افترمارکت داریم این است که بتوانیم از نظر قیمت و کیفیت با محصولات دیگر رقابت کنیم. چون علی‌رغم این که واردات کلاچ ممنوع است، ولی در بازار ایران انواع برند‌های کلاچ حضور دارد. در نتیجه این‌که واقعا بتوانیم سهم‌مان را در بازار افترماکت حفظ کنیم و ارتقا دهیم خودش یک چالش است. باید قیمت رقابتی و محصول باکیفیت عرضه کنیم. در این میان بحث تأمین ارز جهت خرید مواد اولیه و قطعات خارجی هم وجود دارد. جذب نیرو‌های کارآمد و تحصیل کرده که بتوانند به سازمان کمک کنند هم چالش دیگری است. واقعاً شرکت‌ها در جذب نیرو‌های کارآمد و نخبه دچار مشکل هستند، حتی نیرو‌های کارگری هم جذب و نگهداری‌شان سخت شده است.

آینده‌ی پایاکلاچ را چطور می‌بینید؟
با پیشرفتی که در صنعت خودرو رخ می‌دهد و حرکت اکثر خودروساز‌ها به سمت اتومات شدن و خودرو‌های برقی، ممکن است کلاچ تا چند سال آینده اوت شود. یعنی خودروساز‌های مونتاژکاری که در ایران هستند خودرو‌های اتومات تولید می‌کنند و این ریسکی است که پایاکلاچ را تهدید می‌کند. ما هم به عنوان مدیران ارشد سازمان برنامه‌ی استراتژیک چیدیم و افق کاری‌مان را مشخص کرده‌ایم که در آینده پروژه‌هایی را بتوانیم اجرا کنیم که جایگزین کلاچ شود. درواقع کلاچ حذف نمی‌شود ولی ممکن است تیراژ آن کاهش پیدا کند. در پروژه‌های جدید تعریف شده خودرو‌های جدید هم کاربرد بالا و عمر طولانی دارند و به‌ امید خدا بتوانیم پروژه‌ها را جایگزین کلاچ کنیم و شرکت بتواند همچنان به عنوان یک شرکت پیشرو در صنعت خودرو ایران جلو برود.

در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید؟
من از بدو تولد پایاکلاچ و زمانی که این شرکت به عنوان یک پروژه‌ی کوچک تعریف شد حضور داشتم و الان که به گذشته که نگاه می‌کنم، می‌بینم در تمام این سال‌ها با خوشی‌ها و ناراحتی‌ها و فراز و نشیب‌های پایاکلاچ در کنار آن بودم. خودم شخصاً دلبستگی زیاد و آرزوی موفقیت قلبی برای پایاکلاچ دارم. این حس در تک‌تک پرسنل شرکت جاری است و همه علاقه‌مند و متعهد هستند. شرکت همیشه شخصیت قهرمانی داشته و در ارزیابی‌های عظام اول و دوم بوده است. در صنعت خودروساز‌ی بالاترین سهم را از آن خود کرده و همیشه به عنوان شرکتی خوب در قله‌ی عظام و صنعت ایران می‌درخشیده، هم در مسئله کیفیت و هم مسائل دیگر. تمام ‌امیدم این است که پایاکلاچ همیشه در اوج باشد و به عنوان یک شرکت پیشرو در ایران فعالیت داشته باشد. این پیام من به تمام عزیزانی است که در پایاکلاچ کار می‌کنند و این آرزوی مشترک همه‌ی ما است. فقط آرزو نمی‌کنیم، بلکه تمام انرژی خود را گذاشته و تلاش می‌کنیم به عنوان یک شرکت پیشرو باشیم.

در آخر از فرصت استفاده می‌کنم و صمیمانه از تمام کسانی که در طول فعالیت شرکت پایاکلاچ تا کنون در شرکت کار کردند و زحمت کشیدند و تعصب داشتند و من در کنار همه آن‌ها کار کرده‌ام، تشکر می‌کنم و دست همه را می‌بوسم، امیدوارم هر جا هستند پیروز و سلامت باشند. از این‌جا می‌خواهم از حاج آقای بزرگمان عباس ایروانی تشکر کنم، این مرد بزرگ که همه‌ی ما این پیشرفت بزرگ و تعالی شرکت را مدیون ‌ایشان هستیم. ان‌شاالله که هرچه زودتر مشکل و بحران رفع شود و ما بتوانیم حضور گرم‌ ایشان را در کنار خودمان داشته باشیم. همچنین از حاج آقا میرزایی عزیز برای تلاش و ممارست‌ ایشان و این که همیشه در کنار ماست و حمایت‌مان می‌کنند، صمیمانه تشکر کنم.