عظام هوای ما را دارد

مرتضی عباسی
پرسنل رادمان از گروه مدیریت بازار

عظام هوای ما را دارد؛
گفتگو با آقای مرتضی عباسی توان‌یاب کم بینا به مناسبت روز عصای سفید؛
به بهانه روز عصای سفید گفتگویی داشتیم با آقای مرتضی عباسی توان‌یاب کم بینا که در سایت رادمان از گروه مدیریت بازار و از زیرمجموعه های هلدینگ عظام مشغول به کار هستند. 
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
مرتضی عباسی از کارکنان قطعات خودرو عظام هستم. چهل و یک ساله، متاهل دارای یک فرزند دختر 4 ساله. جزو افراد توان‌یاب شدت بینایی (در حد کم) هستم.
در چه کارخانه‌ای مشغول به کار هستید ؟
در قسمت  بسته بندی قطعات در سایت رادمان (شورآباد) گروه مدیریت بازار کار می‌کنم.
آیا کار کردن برای شما که فرد کم بینا هستید مشکل است؟
بینایی روی کارم در عظام تاثیر ندارد، چون بیشتر با کارهایی مثل خواندن کتاب ، تابلو، علائم مشکل دارم.
قبل از عظام جای دیگری کار می‌کردید؟
بله قبلا در شرکت دیگری کار می‌کردم و کار دیگری انجام می‌دادم  ولی به خاطر حقوق و مسائل مالی از آن جا بیرون آمدم.
شیفت کاری شما چگونه است؟
شیفت کاری 12 ساعته است. معمولا از 7 صبح تا 7 شب هستم. این اواخر گاهی تا ساعت 4 هستم.
رابطه شما با همکارانتان  و فضای کاریتان چطور است؟
رابطه با همکاران خوب است و مشکل نداریم. فضای کاری روی بینایی تاثیر زیادی ندارد همکاران کمک می‌کنند و من هم تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که وظایفی که به عهده من گذاشته شده به نحو احسن انجام بدهم.
به کارتان علاقه هم دارید؟
قطعا به کارم علاقه دارم که اینجا ماندگار شدم. اگر علاقه نداشتم نمی ماندم.



عظام برای شما امکانات خاصی دارد؟
خدا به حاج عباس خیر دهد تا حدود خیلی زیادی هوای ما را دارند و تا جایی که ممکن است نمی گذارند اذیت و خسته شوم. به هرحال من هم کار خود را انجام می دهم.
آیا صحبت خاصی در مورد ضرورت اصلاح رفتار افراد در جامعه دارید؟
برای امثال ما که دارای بینایی ضعیف هستیم بیشتر دنبال یک مکانی هستیم که آرامش فکری و روحی داشته باشیم و بتوانیم راحت کار کنیم. به لحاظ این که بینایی کمتری داریم خدای نکرده توهین یا سخت گیری نشود. طوری باشد که به اصطلاح از پس مشکلات خود بربیاییم.
برای شما و افراد توان‌یاب مشکل خاصی برای استخدام وجود دارد؟
خیلی از کسانی که مثل من هستند و بینایی کم و ضعیف دارند، قطعا مشکلاتی را داشتند و دارند، من هم مستثنا نبودم، بلاخره من هم جاهای زیادی رفتم و به خاطر این که بینایی کمی داشتم نتوانستم کار کنم، یا این که اصلا من را قبول نکردند تا این که در عظام مشغول به کار شدم.



به نظر شما تعیین یک روز به عنوان عصای سفید اهمیتی در کشور دارد؟
نامگذاری این روزها در صورتی با اهمیت می‌شود که در مورد آن فرهنگ سازی شود. نوع رفتار افراد حالا نه با امثال ما که کم بینا هستیم کلا با کم شنوا‌ها یا کسانی که نمی‌توانند صحبت کنند، باید اصلاح شود. باید فرهنگسازی شود تا این که این عزیزان کمتر از لحاظ روحی آسیب ببینند و دچار مشکل شوند. بلاخره یک فرهنگ اجتماعی می‌خواهد که باید مختص ما باشد . باید سعی شود که این فرهنگ نهادینه شود و با کسی که نقص عضو و یا نارسایی جسمی دارد چطور باید برخورد شود.
و حرف آخر ؟
باز هم می‌گویم امیدوارم روزی برسد که فرهنگ درست جا بیفتد و بدانند چطور با کسانی که به لحاظ جسمی مثل ما هستند و یا کسانی که نارسایی جسمی دارند و یا نقص عضو دارند چطور رفتار شود. فرهنگش باشد که از لحاظ روحی افرادی که مثل ما هستند در آرامش روحی و فکری باشند.